اولین سرود ملی پس از انقلاب سال ۱۳۵۷ را «ابوالقاسم حالت» در سال ۱۳۵۸ سرود. این شعر با موسیقی ساخته شده توسط «محمد بیگلری پور» سرود ملی جمهوری اسلامی ایران شد. این سرود از نظر ریتم و ملودی شبیه به سرود شاهنشاهی بود اما مضمون شعر آن بسیار دگرگون شد.
بخش مهم و مشهور این سرود بدین شرح است:
شُد جمهوری اسلامی به پا
که هم دین دهد هم دنیا به ما
از انقلاب ایران دِگر
کاخ ستم گشته زیر و زِبَر
تصویر آینده ی ما
نقش مراد ماست
نیروی پاینده ما
ایمان و اتحاد ماست
یاری گر ما دست خداست
ما را در این نبرد او رهنماست
در سایه ی قرآن، جاودان
پاینده بادا ایران...